کتاب تمام نورهایی که نمی توانیم ببینیم اثر آنتونی دوئر

کتاب «تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم» نوشته آنتونی دوئر توسط مریم طباطبایی‌ها به فارسی برگردانده شده است. این رمان به گفته‌ی مترجم، داستانی را در طول جنگ جهانی اول و درگیری چند خانواده با آن روایت می‌کند و به نوعی نحوه‌ی ارتباط و به هم پیوستگی زندگی و جنگ را در آن مقطع به تصویر می‌کشد. «تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم» جایزه‌ی ادبی پولیتزر ۲۰۱۵ را از آن خود کرده است. پولیتزر، معتبرترین جایزه‌ی روزنامه‌نگاری در آمریکاست که هر سال با نظارت دانشگاه کلمبیا به روزنامه‌نگاران، نویسندگان، شاعران و موسیقی‌دانان اهدا می‌شود. در بخشی از رمان می‌خوانیم: «آن‌ها نیمه‌شب از کانال عبور می‌کنند. دوازده نفر هستند و اسم چند آهنگ را روی خود گذاشته‌اند: “آب‌وهوای طوفانی و تخیلی”، “حال خوش” و “مادر گروهبان من”. دریا زیر آن‌ها به آرامی حرکت می‌کند و سفیدی امواج خود را همچون نشان‌هایی بی‌شمار به اطراف می‌پاشد. ناوبران به‌زودی می‌توانند کپه‌های جزایر مهتاب‌زده را که در افق امتداد یافته‌اند، تشخیص دهند. پیغام‌گیرها به صدا درآمده‌اند. بمب‌افکن‌ها با تامل و تقریبا با تنبلی از ارتفاع خود می‌کاهند. رگه‌های نور قرمز از پایگاه‌های ضدهوایی در سرتاسر ساحل به سوی آسمان نشانه می‌روند. کشتی‌ها، تیره و ویران، سوراخ یا منهدم، ظاهر می‌شوند؛ دماغه‌ی یکی از آن‌ها نابود شده، در آتش می‌سوزد وسوسو می‌زند. در دورترین جزیره، گوسفندهای وحشت‌زده بین صخره‌ها زیگزاگ می‌دوند.» کتاب «تمام نورهایی که نمی‌توانیم ببینیم» نوشته آنتونی دوئر با ترجمه‌ی مریم طباطبایی‌ها، از سوی نشر کوله‌پشتی منتشر شده و در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.