توضیحات
از مقدمه مترجم: فرهنگ غالب، بویژه وقتی که کودکان مطرح هستند، وانمود می کند که انسان وجه تاریکی ندارد. از دید این فرهنگ، هدف از روانکاوی، آسان کردن زندگی است. در حالی که روانکاوی پدید آمد تا انسان بتواند ماهیت پرگیر و دار زندگی را بی آنکه مغلوب شود یا به گریز از آن تن دهد، بپذیرد. این دقیقا همان پیامی است که قصه های پریان به صورت چندگانه به کودک می رسانند. کودک بویژه و بیش از همه چیز نیاز دارد به صورتهای نمادین به وی نشان دهند چگونه می توان با این مسائل روبرو شد و به سلامت به سن بلوغ رسید. داستانهای بی خطر نه از مرگ می گویند و نه از پیری، که مرز زندگی ما هستند، و نیز نه از آرزوی زندگی جاوید. قصه های پریان، درست برعکس، کودک را با مقوله های اساسی زندگی بشر رودررو می کنند. کتاب حاضر با بررسی قصه های پریان و بیان نمونه برای هر موضوع به بررسی تاثیرات این قصه ها بر ساختن شخصیت کودک می پردازد. به اعتقاد نویسنده هر قصه پریان آینه ای جادویی است که بعضی از وجوه جهان درون ما و گامهایی را که برای تکامل از مرحله خامی به مرحله پختگی نیازمند آنیم منعکس می کند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.